όμηρη όραση

 

 

“naked before sky” phot@rt by Aeglie

Σηκώνεις το βλέμμα απ’ την παλιά πληγή και τον αρχαίο θρήνο, που κρατούσαν την όρασή σου όμηρη
Μάτια γυμνά στο φως
Δεμάτια αχτίδες απ’ τους πέρα ήλιους ιππεύουν τους ανέμους κι έρχονται, λούζουν το κορμί σου, ξεϋφαίνουν τα πέπλα: το ‘όχι’ το ‘δεν’ το ‘μη’
Σώματα μπρος στους νόμους
Λόγια διαλαλούν στα πέρατα την ιστορία του κόσμου, τα στοιχεία τραγουδούν την ύλη τους, ονομάζονται τα πλαστά μας όνειρα, βαφτίζονται τα μέλλοντα, να ‘ρθουν
Οι άνθρωποι ενώπιον της βούλησής τους
Άστρα μεσουρανούν στον ύπνο του ανθρώπου και πέφτουν νύχτες στο χαμό τους να φωτίσουν την πλάνη που πληγώνει τη γη: ο άνθρωπος επιμελώς ασκείται στο ενάντιο της επιθυμίας του

έξω ένα φύλλο

“inner light” phot@rt by Aeglie

Γυρίζω σελίδα κι ακούω την ησυχία να σχίζεται
Ποιος ξέρει πόση ώρα έχει εγκατασταθεί η σιωπή
Αφήνω το βιβλίο να γλιστρήσει στο χαλί και
ό,τι διάβαζα καταλαγιάζει στο νου μου
Ακούω την αναπνοή μου μόνο και την κρατώ
στιγμούλες κι αφουγκράζομαι
Το σπίτι ανασαίνει ανήσυχα
Τα βιβλία απέναντι ψιθυρίζουν ιστορίες
Διστακτικά μετακινούμαι στη θέση μου και
το μαξιλάρι αναστενάζει
Έξω ένα φύλλο πέφτει, αργά περνά μπρος απ’ τον
δεύτερο όροφο
Κρατώ την ανάσα μου και το ακούω να σέρνει
στο δρόμο
Πνοή ανέμου σφυρίζει
Έξω ένα φύλλο πέφτει – αίφνης φυσά δυνατότερα – με θόρυβο
μες στο μπαλκόνι μου
Και φέρνει βροχή
Σηκώνομαι ν’ ανοίξω στον καιρό
Έξω ένα φύλλο έχει πέσει και ψάχνει τη γη