Κοινωνικό άτομο δεν με λες. Κι αν θυμηθώ τα γενέθλιά σου, είναι που τα κοινωνικά δίκτυα μας το επισημαίνουν.
Αυτές τις μέρες, παρουσιάστηκαν συχνά, μέσα στο πλαίσιο της εικονικής μου πραγματικότητας, στην οθόνη μου δηλαδή, υπενθυμίσεις γενεθλίων. Ευχήθηκα σε αυτούς που γνώριζα καλά και σε αυτούς που γνώριζα λιγότερο.
Χμ, ίσως η εικονική μου κοινωνικότητα ενεργοποιείται. Άραγε, θα μπορέσει να αφυπνίσει και τις φυσικές μου δεξιότητες κοινωνικότητας;
Ευχήθηκα και σε μια πρώην συνάδελφό μου. Δεν είμαστε πολύ κοντά, ούτε καν στο ίδιο κτίριο. Και η συνεργασία μας περιοριζόταν σε ένα τηλεφώνημα το μήνα ή σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα το δίμηνο. Σπάνια, την είχα συναντήσει στο γραφείο της. Ιεραρχικά, ανώτερή μου.
Μετά τις τυπικές ευχές γενεθλίων, της έγραψα ότι πάντα θυμάμαι πόσο όμορφα με έκανε να νιώθω, με τη συμπεριφορά της.
Όχι κάποια υπερβολή, μη φανταστείτε: ένα εγκάρδιο χαμόγελο, μια λέξη στη σωστή θέση, η προθυμία της να φανεί χρήσιμη.
Ανταποκρίθηκε άμεσα και εξέφρασε την συγκίνησή της. Δεν γνωρίζω πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή και σε ποια απόσταση, η ενέργεια ανάμεσά μας ανυψώθηκε στη δόνηση της χαράς.
Γνωρίζω, με βεβαιότητα, ότι αν κάποτε συναντηθούν τα βλέμματά μας, σε κάποιον δρόμο, ανάμεσα στο πλήθος, ή σε κάποια συμπαντική διαδρομή, ανάμεσα στα έθνη των άστρων, αχτίδες φωτός θα ταξιδέψουν ανάμεσά τους.
Αυτό είναι το αποτύπωμα που επιθυμώ ν’ αφήνει ο κάθε ελεύθερος άνθρωπος στο πέρασμά του. Και γι’ αυτό εργάζομαι ενσυνείδητα διαρκώς. Εννοώ: διαρκώς, ανά πάσα στιγμή, με κάθε λέξη.
Να που ήρθε η σωστή στιγμή και η ώρα η καλή, να γνωρίσω κι εγώ αυτήν την εμπειρία: δίαιτα, διατροφή, σιλουέτα. Πάντα ήμουν μια χαρά με το σώμα μου, τις διαστάσεις μου, το μέγεθος μου. Κάπνιζα. Κάποια στιγμή, κοντά στην εμμηνόπαυση, αποφάσισα να διακόψω την ωραία σχέση μου με το τσιγάρο. Τα επόμενα χρόνια, έτρωγα πολλά και φόρτωνα κιλά. Τι καλά. Στην αρχή, μπορώ να πω, μου άρεσε το αποτέλεσμα στο πρόσωπο. Τα πρώτα κιλά φαινόταν να μαλακώνουν τις ρυτίδες, που είχε αρχίσει να χαράσσει το μέτρημα του χρόνου.
Αλλά, συνέχιζα να τρώγω πολλά και να φορτώνω το κορμί με περιττά κιλά. Άρχισα να διαβάζω σχετικά με τη διατροφή, να δοκιμάζω διάφορες δίαιτες, να αγοράζω ρούχα ένα μέγεθος παραπάνω. Όσο περισσότερο ασχολιόμουν με το ζήτημα, τόσο περισσότερο έτρωγα. Φαινόταν ότι δεν μπορούσα να πείσω τον εαυτό μου να εφαρμόσει κάποιο μοντέλο διατροφής, με λιγότερες θερμίδες. Επίσης, φαινόταν ότι όλες οι πληροφορίες, για αλλαγή μεταβολισμού και άλλα παρόμοια, δεν άνοιγαν τον διάλογο με το σώμα μου.
Κάποια στιγμή, η ζυγαριά έδειξε 72,3 και ήταν Κυριακή 10 Απριλίου. Είχα φορτώσει το σώμα μου με δέκα πέντε κιλά μέσα σε περίπου πέντε χρόνια. Ως εδώ! Απαίτησα από τον εαυτό μου την απάντηση: μα τι σε κάνει να μην μπορείς να σταματήσεις να τρως; Αφού είναι όλα τόσο νόστιμα, αποκρίθηκε ο ουρανίσκος μου. Αυτό ήταν. Γνώριζα. Γνώριζα την αιτία: η διακοπή του καπνίσματος είχε ελευθερώσει τα αισθητήρια της γεύσης. Έτσι, γνωρίζοντας τον λόγο, μπορούσα να ενεργοποιήσω την τροποποίηση.
Εκείνη τη νύχτα έκανα έναν αναλυτικό διάλογο με το σώμα μου, με το τρισυπόστατο σώμα μου, όχι μόνο με το κορμί, δηλαδή: πνεύμα, σάρκα και ψυχή. Κάναμε, τελικά, μια ωραία συμφωνία. Αποφάσισα να εμπιστευθώ τη σοφία του και του υποσχέθηκα ότι θα το θρέφω μόνο με ό,τι του αρέσει και θα βγάλω από τη διατροφή μου όλα αυτά που οι άλλοι λένε ότι είναι κατάλληλα. Αποφάσισε να βάλει τα δυνατά του να πειθαρχήσει στον επιτρεπόμενο αριθμό θερμίδων.
Σήμερα, Κυριακή 14 Αυγούστου, η ζυγαριά έδειξε 60,5 κιλά. Ξεφόρτωσα δώδεκα κιλά σε διάστημα τεσσάρων μηνών και ήταν τόσο εύκολο. Παρότι έτρωγα 1500 θερμίδες, αντί των 2000+ που έπαιρνα πριν, είχα ξεχάσει τη λέξη πείνα. Συχνά, ρωτώ το στομάχι μου αν πεινάει, πριν βουρτσίσω δόντια το βράδυ. Ποτέ δεν έχει απαντήσει αυτό. Μερικές φορές απαντά το μυαλό. Πάντα ανταποκρίνομαι. Αν έχω περιθώριο θερμίδων, του δίνω ό,τι ζητά. Αν έχω συμπληρώσει τις θερμίδες της ημέρας, του το προγραμματίζω για την επομένη.
Η διατροφή μου, όπως έχει εξελιθχεί, καθώς ακολουθώ τις ενδείξεις του σώματός μου, περιλαμβάνει μελισσοκομικά και γαλακτοκομικά προϊόντα σε όλο τους το εύρος και σε όλους τους συνδυασμούς. Μαγειρεύω λίγο και πολύ απλά. Φροντίζω πολύ προσεκτικά, ώστε, τα αγροτικά προϊόντα, που καταναλώνω, να έχουν τα λιγότερα, κατά το δυνατόν, φυτοφάρμακα. Αυτό σημαίνει: ούτε πράσινο φύλλο. Κατά τα λοιπά, προτιμώ εκείνα που μπορώ να ξεφλουδίσω και να ξεζουμίσω. Οι μόνες υπερτροφές, που προσφέρω στο σώμα μου, περιλαμβάνονται στα προϊόντα της μέλισσας: γύρη και βασιλικός πολτός. Και, για να χαίρω άκρας υγείας: πρόπολη.
Φυσικά, απολαμβάνω με το σώμα μου και πολλές δράσεις κινητικότητας και κατανάλωσης θερμίδων: βαδίζω, γυμνάζομαι, κολυμπώ, χορεύω, κάνω έρωτα. Μάλιστα, τώρα, καλλίτερα από άλλοτε. Αυτό είναι συνέπεια και του ελεύθερου χρόνου, λόγω συνταξιοδότησης, αλλά και της αναζωογόνησης, που μου προσφέρει το σώμα μου, ως ανταπόκριση στην κατάλληλη γι’ αυτό διατροφή, που του παρέχω εγώ, ακολουθώντας τις δικές του οδηγίες.
singing we create the world 
kind of dialogue