ευρυχωρώ

Μια φτενή μικρή φωτεινή καμπύλη φεγγάρι

ανατέλλει, απέναντι

Ολοκληρώνει την τροχιά των ημερών του

Ένας ήλιος ακολουθεί

Εύφωτος και παθιασμένος

Ν’ απολαύσει τον κόσμο

Ερυθριά η αυγή

Ευδία κι εύτολμη με προσκαλεί

Ανοίγω το υψηλό παράθυρο

Το φρέσκο φως απορροφά

το φως που φθίνει

Συγχώνευσα τη γνώση του

Επιτρέπω στο παληό ν’ αποσυρθεί

Το φρέσκο προσκαλώ να ‘ρθει

Ευρυχωρώ τον εαυτό μου