Άπλωσα μι’ αγκάλη βιβλία: ο αρχαίος διδάσκαλος, ο σύγχρονος επιστήμων, ο μυθοπλάστης, ο ποιητής, ο φιλόσοφος.
Όλοι αυτοί – αλλά και πολλοί άλλοι – αναγνωρίζουν, καθένας με τον δικό του τρόπο και μέσα στα δικά του λόγια, αυτό που μου έχει αποκαλυφθεί στις δώδεκα πρώτες συλλαβές εκείνου του χαϊκου:
Η μαθητεία μάς παίρνει από το χέρι και μας πηγαίνει ν’ ανταμώσουμε – με την αυθεντική, γνήσια, ελεύθερη βούλησή μας – το ον που είμαστε, διανύοντας μια πλήρη διαδρομή Εαυτογνωσίας Πέντε Εποχών, μέσω της τέχνης οικοδόμησης της ΕυΑειΖωίας:
Παράλληλα ή και ανεξάρτητα πολλά και ποικίλα μαθήματα, που διαρκώς ευπλουτίζονται:
[1] Αποεκπαιδεύομαι, τώρα. [2] Είμαι Εγώ το Σώμα μου; [3] Ενδυναμώνω το Εγώ μου. [4] Η Ζωή Είναι Γιορτή! [5] Ενσυνείδητη Μητρότητα. [6] Θέατρα Ελέγχου. [7] Μητέρα, Θυγατέρα. [8] Νους Υγιής Εν Σώματι Υγιή. [9] Οικονομική Ελευθερία. [10] Συναισθηματική Ευωδία.
Φυσάει και βρέχει σήμερα στο Jersey City. Ας μείνουμε σπίτι.
Κοιτάζω έξω, από τον τεσσαρακοστό πρώτο όροφο: απέναντι, υψώνονται οι ουρανοξύστες του Manhattan.
Κοιτάζω κάτω, στην προκυμαία του ποταμού Hudson: ένας διαβάτης, μικρός τόσος δα.
Η πρώτη φορά, που ενσυνείδητα κατανόησα την επίγνωση αυτής της φαινομενικής διαφοράς, ήταν πριν λίγα χρόνια, όταν βρέθηκα στο Manhattan. Η διαφορά είναι έντονη και θα την περιέγραφα ως εξής: μικρός ο άνθρωπος, μέγα το έργο του!
Είναι κάτι που γνωρίζουμε, αλλά δεν θυμόμαστε να στοχαστούμε πάνω σε αυτό και τόσο συχνά. Ούτε γνωρίζουμε, πώς να στοχαστούμε, γύρω από αυτό, ελεύθερα.
Κι όμως, είναι άξιο παρατήρησης: πώς τα καταφέρνει ο άνθρωπος να δημιουργεί τόσα θαύματα; Η απάντηση είναι τόσο απλή και αυτό το θαύμα είναι τόσο φυσικό: Ο άνθρωπος είναι δημιουργός.
Αυτός είναι ο ρόλος του στον σύμπαντα κόσμο. Ο άνθρωπος – το ον που αρθρώνει τον λόγο, όπως το όνομά του, στην ετυμολογία του, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική γλώσσα, υποδηλώνει – δημιουργεί με τον ίδιο του τον λόγο. Αυτό είναι, στην πραγματικότητα, το εργαλείο του. Ο άνθρωπος συμμετέχει, συνδημιουργεί, με κάθε λέξη, που εκφέρει, κάθε ήχο, κάθε συλλαβή.
Αλλά, εδώ υπάρχει ένα αλλά, ένα τεράστιο αλλά, ένα μεγάλο όμως, ένα μέγα ωστόσο: γιατί δημιουργεί τόσα πολλά από αυτά για τα οποία δηλώνει ότι δεν του αρέσουν; πώς τα καταφέρνει να δημιουργεί τόσα πολλά και ποικίλα από όλα εκείνα που δηλώνει ότι δεν επιθυμεί;
Κι εδώ η απάντηση είναι απλή, τόσο απλή: διότι διαρκώς γι’ αυτά ομιλεί(!)
Το πώς μετακινούμε την προσοχή μας από αυτό που συμβαίνει σε εκείνο που επιθυμούμε να συμβαίνει, το πώς κατευθύνουμε τη σκέψη μας από αυτό που δεν είναι η επιλογή μας σε ό,τι είναι η αυθεντική και γνήσια και ελεύθερη βούλησή μας, το πώς εκφέρουμε τον λόγο μας ώστε να φέρουμε στην πραγματικότητά μας, να υλοποιούμε, να θρέφουμε, να εκπληρώνουμε, να εκδηλώνουμε τα πιο ωραία οράματα και όνειρά μας είναι το αντικείμενο της Τέχνης ΕυΑειΖωίας “εύΧρηστος Δημιουργός Λόγος” – η οποία βασίζεται στη νομοτέλεια ότι το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο – διότι η ζωή παντού είναι πάντα και οι επιλογές μας δημιουργούν αποτυπώματα που εκδηλώνονται σε κάθε μετασχηματισμό και κάθε μεταμόρφωση της ευροής του διαρκώς παρόντος γίγνεσθαι.
Στην Τρίτη Εποχή Μαθητείας της Τέχνης ΕυΑειΖωίας “εύΧρηστος Δημιουργός Λόγος” η οποία είναι θεμελιωμένη στη νομοτέλεια “το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο” συνεχίζουμε να κινούμαστε βαθύτερα μες στον εσωτερικό μας κόσμο, με πολύ προσοχή και φροντίδα, με δέος και θαυμασμό, για την περιπέτεια της εαυτογνωσίας, με αγάπη για τον εαυτό μας και με λαχτάρα ν’ ανταμώσουμε τον Εαυτό μας.
Εργαζόμαστε – προσεγγίζοντας και αναλύοντας τον λόγο μας, που αναγνωρίζουμε τώρα ότι είναι δημιουργός, εφαρμόζοντας σταδιακά την πρόθεσή μας να τον χρησιμοποιούμε εύχρηστα – και, με στόχο και σκοπό να εμβαθύνουμε σε ευκρινή γνωριμία με τον εαυτό μας, δημιουργούμε τις προσωπικές μας αφηγήσεις, χρησιμοποιώντας έξι διαφορετικές εκδοχές γραφής:
{1} Αντικειμενική Περιγραφή, {2} Αυτόματη Συγγραφή, {3} Δημιουργικό Τραγούδι, {4} Διάλογοι της Αγάπης, {5} εύΧρηστος Δημιουργός Λόγος, {6} εύΨυχη και ολόΦρέσκη Αφήγηση σύμφωνη με την Αυθεντική και Ελεύθερη Βούλησή μας.
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να σημειώσω τι δεν κάνουμε, με τι αποφεύγουμε να καταπιαστούμε: δεν κάνουμε ψυχανάλυχη ούτε κανενός είδους άλλη ψυχοθεραπεία ή οποιαδήποτε θεραπεία.
Χαίρουμε άκρας υγείας. Αναγνωρίζουμε την τελειότητα της ψυχής μας. Αναγιγνώσκοντας τα ίδια τα κείμενά μας, αναγνωρίζουμε το τέλειο, πλήρες, ολοκληρωμένο ον που καθένας είμαστε.
Ώστε το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι η τροποποίηση. Τροποποιούμε την αφήγηση που μάθαμε να υπηρετούμε με τον βίο μας. Συγγράφουμε, σε συνεργασία με τον Εαυτό μας, φρέσκες αφηγήσεις, σύμφωνες με την αυθεντική, γνήσια και ελεύθερη βούλησή μας, ώστε εκπληρώνουμε, εκδηλώνουμε και απολαμβάνουμε στη ζωή μας κάθε λέξη που έχουμε επιλέξει.
Όπως γίνεται κατανοητό, στην τρίτη εποχή μαθητείας, επεξεργαζόμαστε πολύ προσωπικά δεδομένα. Γι’ αυτόν τον λόγο, προηγείται μια περίοδος κατά την οποία εργαζόμαστε με την εμπιστοσύνη και, άρα, την ολοκληρωτική και οριστική παραίτηση από τα θέατρα ελέγχου. Αφού την κερδίσουμε, προχωράμε στη διαδικασία επεξεργασίας των αφηγήσεων.
Το παραπάνω κείμενο δίνει μια εικόνα της τρίτης εποχής σε αυτούς που την έχουν εμπρός τους.
Για εκείνους που την έχουν ολοκληρώσει και επιθυμούν να προετοιμαστούν για την Τέταρτη Εποχή Μαθητείας με μιαν επανάληψη της τρίτης, θα προτείνω να συγγράψουν μικρά κείμενα και με τις έξι εκδοχές γραφής, με θέματα που έχουμε εξετάσει μαζί, ώστε να γευθούν τη χαρά που μας προσφέρει πάντοτε με προθυμία η εξέλιξή μας καθώς βλέπουν τώρα τα φρέσκα, εύχρηστα λόγια να ευρέουν εύκολα, εύστοχα και εύτροπα.
Στην ως εδώ μαθητεία μας – πρώτη, δεύτερη και τρίτη εποχή, αντίστοιχα – έχουμε μάθει να (α) σκεφτόμαστε διαφορετικά για τις λέξεις, (β) παρατηρούμε τις λέξεις που χρησιμοποιούμε, (γ) επιλέγουμε τις λέξεις που εκφράζουν με σαφήνεια και διαύγεια την αυθεντική, γνήσια, ελεύθερη βούλησή μας.
Και ήδη απολαμβάνουμε την υλοποίηση των λόγων μας, συχνά καλλίτερα απ’ ό,τι έχουμε φανταστεί και αποτυπώσει στις αφηγήσεις μας.
Στη Δεύτερη Εποχή Μαθητείας της Τέχνης ΕυΑειΖωίας “εύΧρηστος Δημιουργός Λόγος” η οποία είναι θεμελιωμένη στη νομοτέλεια “το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο” αρχίζουμε να κινούμαστε προς τον εσωτερικό μας κόσμο, με πολύ προσοχή και φροντίδα, με δέος και θαυμασμό, για την περιπέτεια της εαυτογνωσίας.
Εργαζόμαστε προσεγγίζοντας και αναλύοντας τον λόγο μας, που αναγνωρίζουμε τώρα ότι είναι δημιουργός και εφαρμόζουμε σταδιακά την πρόθεσή μας να τον χρησιμοποιούμε εύχρηστα, με μια διαδικασία που ολοκληρώνεται σε οκτώ βήματα.
Παρατήρηση του Λόγου μας, Προέλευση και Τροποποίηση, Προθέσεις και Πρόθεση, Επιλογές – Επιθυμίες – Βούληση, Αγάπη Εαυτού, Συγγνώμη και Συγχώρεση, Λέξεις Δημιουργικής Εκπλήρωσης της Επιθυμίας, Ευροή των Δώρων.
Για να δώσω μια εικόνα σε κείνους που μπαίνουν τώρα στη δεύτερη εποχή και την ευκαιρία για επανάληψη σε κείνους που την ολοκλήρωσαν την περασμένη χρονιά, θα αναλύσω παρακάτω αυτά τα οκτώ βήματα:
1. Παρατηρούμε τα λόγια που κυκλοφορούν μες στον νου μας κι εκείνα που έχουμε εύκολα στο στόμα μας και τα εκστομίζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη και συχνά δίχως να τα εννοούμε στην ετυμολογία τους.
2. Κατηγοριοποιούμε αυτά τα λόγια σε σχέση με την προέλευσή τους [οικογενειακό περιβάλλον, σχολικό και ευρύτερο εκπαιδευτικό περιβάλλον, περιβάλλον εργασίας, κοινωνικό περιβάλλον, περιβάλλον μέσων ενημέρωσης, διασκέδασης και ψυχαγωγίας] και αν βρούμε σημεία τους που δεν εκφράζουν τις δικές μας προθέσεις τα τροποποιούμε.
3. Καθώς, από το προηγούμενο βήμα, εντοπίζουμε ποιες προθέσεις δεν μας εκφράζουν, εργαζόμαστε με τις προθέσεις μας, ώστε να φτάσουμε να ονομάσουμε σωστά και ξάστερα τις προθέσεις που μας εκφράζουν και να βαδίσουμε ως την αρχική πρόθεση [και τον τελικό σκοπό].
4. Έχοντας ξεκάθαρες προθέσεις, απλώνουμε εμπρός μας τις επιλογές και τις εξετάζουμε σε σχέση με τις επιθυμίες, διακρίνουμε αν οι επιθυμίες προέρχονται από εμάς ή αν τις έχουμε ενδυθεί κατόπιν έξωθεν προτροπής και ανάμεσά τους ανιχνεύουμε τη βούλησή μας.
5. Σε αυτό το σημείο, είναι ώρα, αφού είμαστε έτοιμοι, μετά από όλη αυτήν την εργασία, να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, αναγνωρίζοντας, εκτιμώντας και τιμώντας το ολοκληρωμένο – πλήρες – τέλειο ον που είμαστε.
6. Έχοντας θρέψει τον εαυτό μας με την αγάπη μας, μπορούμε τώρα να συνδιαλαγούμε μαζί του ελεύθερα και όταν είμαστε έτοιμοι να του ζητήσουμε συγγνώμη και να του αποδώσουμε συγχώρεση.
7. Τότε, αρχίζουμε να αλιεύουμε ανάμεσα στα λόγια μας, που, με όλη αυτήν την εργασία εαυτογνωσίας, έχουν φρεσκαριστεί και αναζωογονηθεί, τις λέξεις που ταιριάζουν για να εκπληρωθούν δημιουργικά οι επιθυμίες μας.
8. Και, στο τελευταίο βήμα αυτής της δεύτερης εποχής μαθητείας, παρατηρούμε ήδη την εκπλήρωση επιθυμιών, στο βαθμό που εμείς επιτρέπουμε στην ευροή της ζωής να εμφανίσει την υλοποίησή των δώρων της στην πραγματικότητά μας – αυτό δεν είναι αυτονόητο ούτε εύκολο και το επεξεργαζόμαστε εύστοχα, εύτροπα και εύχρηστα στην τρίτη εποχή μαθητείας.
Ο Γιώργος είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού. Κάποιες οικογενειακές υποθέσεις τον έφεραν στην Αθήνα περί τα μέσα του Αυγούστου. Φιλοξενήθηκε σ’ ένα φιλικό του σπίτι. Ρίχνοντας, κάποια στιγμή, μια ματιά, πάνω απ’ τον ώμο της Μαρίνας, στην οθόνη του υπολογιστή της, διάβασε “το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο” και ρώτησε πάνω σε αυτό.
Η κοινή μας φίλη του πρότεινε το βιβλίο μου, το οποίο διάβασε το ίδιο βράδυ. Τις επόμενες ημέρες επισκέφθηκε όλους τους χώρους μου στο διαδίκτυο FaceBook Profil, WordPress Blog, BlogSpot Blogs, YouTube Channel, FaceBook Pages και της ζήτησε να μου τηλεφωνήσει για να συναντηθούμε.
Χρειάστηκαν τρεις προσπάθειες για να ευδοκιμήσει η πρόθεσή μας και τελικά συναντηθήκαμε οι τρεις την 1η Σεπτεμβρίου.
Tην επομένη, ο Γιώργος με επισκέφθηκε στο σπίτι μου. Η απαιτητικότητά του, η δίψα και η λαχτάρα του, ο ενθουσιασμός και ο θαυμασμός του για την καινούργια αντίληψη των πραγμάτων που απλωνόταν τώρα μπροστά στα μάτια του, στην αρχή με ξάφνιασαν και γρήγορα με έπεισαν να αλλάξω το πρόγραμμά μου για τις επόμενες ημέρες καθώς και τον συνήθη προγραμματισμό παράδοσης μαθητείας.
Ξεκινήσαμε, με βήμα ταχύ, τη μαγική διαδρομή μες στη θαυματοποιό μέθη της γνώσης της ευαειζωίας. Ερχόταν κάθε απόγευμα με το μυαλό του γεμάτο απαιτήσεις και με το τετράδιο γεμάτο ερωτήσεις.
Έχει πάλι διαβάσει εκείνο το κείμενο ή έχει πάλι παρακολουθήσει εκείνο το βίντεο κι έχει ακούσει εκείνο το τραγούδι κι έχει να παρατηρήσει αυτόν ή τον άλλο λόγο, εκείνη ή την άλλη λέξη, την απόδοσή της, τη συνέργειά της μέσα στο σύνολο του κειμένου κι έχει μια αμφιβολία ή ένα ερώτημα και θέλει μια επιβεβαίωση, μια τεκμηρίωση. Κάπου αλλού έχει διαβάσει κάτι παρόμοιο ή κάτι λίγο διαφορετικό και θέλει να διακρίνει και να συγκρίνει. Κάποιος άλλος έχει πει κάτι άλλο ή ίσως και κατά κάποιον τρόπο σχεδόν το ίδιο και θέλει να αναγνωρίσει πού θα βρει την αλήθεια του.
Ο εύΧρηστος Δημιουργός Λόγος του δίνει όλες τις απαντήσεις με σαφήνεια και ακρίβεια. Κυρίως, τον θρέφει με χαρά. Του επιτρέπει να τινάξει, να ξεμουδιάσει και να ανοίξει τα φτερά του. Τον αφήνει να επιστρέψει ελαφρύς κι ελεύθερος στην απαιτητική του καθημερινότητα.
Ο Γιώργος πήρε την πτήση του το πρωί και επιστρέφει στην οικογένειά του και στην εργασία του, στη ζωή του. Σύντομα θα έχω νέα του για το πώς εφαρμόζει ό,τι έμαθε, για τα εύανθα όνειρα που επιλέγει να δημιουργεί και για την εύκαρπη εκπλήρωσή τους που υλοποιεί.
Εγώ, βγαίνοντας από αυτήν τη μεθυστική περιπέτεια μαθητείας, αναγιγνώσκω την συναρπαστική εμπειρία και αναγνωρίζω σταδιακά τις δεξιότητες άμεσης ανταπόκρισης που αίφνης αφύπνισα, ενεργοποίησα, εκδήλωσα.
Ευχαριστώ κι ευγνωμονώ την εμπνευσμένη μαθητεία και τους εμπνευστικούς ανθρώπους. Το πιο θαυματουργό δώρο, που φροντίζει πάντα να μου προσφέρει απλόχερα η ζωή, είναι οι υπέροχοι άνθρωποι που οδηγεί στον δρόμο μου.
Στην Πρώτη Εποχή Μαθητείας της Τέχνης ΕυΑειΖωίας “εύΧρηστος Δημιουργός Λόγος” η οποία είναι θεμελιωμένη στη νομοτέλεια “το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο” εργαζόμαστε πάνω σε δέκα πεδία της ζωής μας, στα οποία παρεμβαίνουμε δημιουργικά.
Αρχίζουμε, ερευνώντας τις ερμηνείες, τις ετυμολογίες και τις χρήσεις των λέξεων που τα ονομάζουν και τις σχέσεις με τις οποίες έχουμε ως τώρα μάθει να συνδεόμαστε μαζί τους.
Συνεχίζουμε, εκπαιδεύοντας τον εαυτό μας να ανιχνεύει τη λέξη και τις όψεις που δίνει αυτή σε κάθε σχήμα που συμμετέχει και να δημιουργεί φρέσκες σχέσεις με το κάθε πεδίο που ονομάζει η λέξη.
Το ερωτηματολόγιο, που ακολουθεί, χρησιμεύει σε αυτούς που έχουν ολοκληρώσει τη μαθητεία της πρώτης εποχής, για επανάληψη και τους προετοιμάζει εύχρηστα για να προχωρήσουν πιο εύκολα, εύστοχα και εύτροπα στη Δεύτερη Εποχή Μαθητείας.
Η μαθητεία ευαειζωίας έχει αλλάξει τη σχέση μου με την ελευθερία; Με ποιους τρόπους;
Έχω τακτική επικοινωνία με την έμπνευση; Γνωρίζω από πού προέρχεται;
Αναγνωρίζω ποιο είναι το έργο της ζωής μου; Ασχολούμαι ενεργά μαζί του;
Η μαθητεία ευαειζωίας έχει αλλάξει τη σχέση μου με τη δύναμη του Έρωτα; Με ποιους τρόπους;
Ποιο είναι το θρεπτικό στοιχείο που φροντίζω να προσφέρω στο τρισυπόστατο – μορφή, πνεύμα, ψυχή – σώμα μου;
Τι είδους παιδεία μου προσφέρει ο εύχρηστος δημιουργός λόγος; Πώς και πού μου χρησιμεύει αυτή η παιδεία;
Μπορώ να παρέμβω στα περιβάλλοντα που συμμετέχω; Σε ποια από αυτά; Με ποιο εργαλείο μπορώ να παρεμβαίνω αποτελεσματικά στο περιβάλλον μου;
Πώς σχετίζομαι με τα πλούτη; Επιτρέπω στον Πλούτο να έχει θέση στη ζωή μου; Πώς διευκολύνω την ευροή των αγαθών της ζωής;
Στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους, ποια όψη τους φροντίζω πάντοτε να βλέπω; Τι με βοηθάει να έχω ωραίους ανθρώπους γύρω μου; Πώς σχετίζομαι με τα πλάσματα, τα πράγματα και τις συνθήκες;
Πώς φροντίζω για την καλή μου υγεία; Ποιοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την υγεία μου; Ποια είναι η προσωπική μου σχέση με την Υγεία;
Να που ήρθε η σωστή στιγμή και η ώρα η καλή, να γνωρίσω κι εγώ αυτήν την εμπειρία: δίαιτα, διατροφή, σιλουέτα. Πάντα ήμουν μια χαρά με το σώμα μου, τις διαστάσεις μου, το μέγεθος μου. Κάπνιζα. Κάποια στιγμή, κοντά στην εμμηνόπαυση, αποφάσισα να διακόψω την ωραία σχέση μου με το τσιγάρο. Τα επόμενα χρόνια, έτρωγα πολλά και φόρτωνα κιλά. Τι καλά. Στην αρχή, μπορώ να πω, μου άρεσε το αποτέλεσμα στο πρόσωπο. Τα πρώτα κιλά φαινόταν να μαλακώνουν τις ρυτίδες, που είχε αρχίσει να χαράσσει το μέτρημα του χρόνου.
Αλλά, συνέχιζα να τρώγω πολλά και να φορτώνω το κορμί με περιττά κιλά. Άρχισα να διαβάζω σχετικά με τη διατροφή, να δοκιμάζω διάφορες δίαιτες, να αγοράζω ρούχα ένα μέγεθος παραπάνω. Όσο περισσότερο ασχολιόμουν με το ζήτημα, τόσο περισσότερο έτρωγα. Φαινόταν ότι δεν μπορούσα να πείσω τον εαυτό μου να εφαρμόσει κάποιο μοντέλο διατροφής, με λιγότερες θερμίδες. Επίσης, φαινόταν ότι όλες οι πληροφορίες, για αλλαγή μεταβολισμού και άλλα παρόμοια, δεν άνοιγαν τον διάλογο με το σώμα μου.
Κάποια στιγμή, η ζυγαριά έδειξε 72,3 και ήταν Κυριακή 10 Απριλίου. Είχα φορτώσει το σώμα μου με δέκα πέντε κιλά μέσα σε περίπου πέντε χρόνια. Ως εδώ! Απαίτησα από τον εαυτό μου την απάντηση: μα τι σε κάνει να μην μπορείς να σταματήσεις να τρως; Αφού είναι όλα τόσο νόστιμα, αποκρίθηκε ο ουρανίσκος μου. Αυτό ήταν. Γνώριζα. Γνώριζα την αιτία: η διακοπή του καπνίσματος είχε ελευθερώσει τα αισθητήρια της γεύσης. Έτσι, γνωρίζοντας τον λόγο, μπορούσα να ενεργοποιήσω την τροποποίηση.
Εκείνη τη νύχτα έκανα έναν αναλυτικό διάλογο με το σώμα μου, με το τρισυπόστατο σώμα μου, όχι μόνο με το κορμί, δηλαδή: πνεύμα, σάρκα και ψυχή. Κάναμε, τελικά, μια ωραία συμφωνία. Αποφάσισα να εμπιστευθώ τη σοφία του και του υποσχέθηκα ότι θα το θρέφω μόνο με ό,τι του αρέσει και θα βγάλω από τη διατροφή μου όλα αυτά που οι άλλοι λένε ότι είναι κατάλληλα. Αποφάσισε να βάλει τα δυνατά του να πειθαρχήσει στον επιτρεπόμενο αριθμό θερμίδων.
Σήμερα, Κυριακή 14 Αυγούστου, η ζυγαριά έδειξε 60,5 κιλά. Ξεφόρτωσα δώδεκα κιλά σε διάστημα τεσσάρων μηνών και ήταν τόσο εύκολο. Παρότι έτρωγα 1500 θερμίδες, αντί των 2000+ που έπαιρνα πριν, είχα ξεχάσει τη λέξη πείνα. Συχνά, ρωτώ το στομάχι μου αν πεινάει, πριν βουρτσίσω δόντια το βράδυ. Ποτέ δεν έχει απαντήσει αυτό. Μερικές φορές απαντά το μυαλό. Πάντα ανταποκρίνομαι. Αν έχω περιθώριο θερμίδων, του δίνω ό,τι ζητά. Αν έχω συμπληρώσει τις θερμίδες της ημέρας, του το προγραμματίζω για την επομένη.
Η διατροφή μου, όπως έχει εξελιθχεί, καθώς ακολουθώ τις ενδείξεις του σώματός μου, περιλαμβάνει μελισσοκομικά και γαλακτοκομικά προϊόντα σε όλο τους το εύρος και σε όλους τους συνδυασμούς. Μαγειρεύω λίγο και πολύ απλά. Φροντίζω πολύ προσεκτικά, ώστε, τα αγροτικά προϊόντα, που καταναλώνω, να έχουν τα λιγότερα, κατά το δυνατόν, φυτοφάρμακα. Αυτό σημαίνει: ούτε πράσινο φύλλο. Κατά τα λοιπά, προτιμώ εκείνα που μπορώ να ξεφλουδίσω και να ξεζουμίσω. Οι μόνες υπερτροφές, που προσφέρω στο σώμα μου, περιλαμβάνονται στα προϊόντα της μέλισσας: γύρη και βασιλικός πολτός. Και, για να χαίρω άκρας υγείας: πρόπολη.
Φυσικά, απολαμβάνω με το σώμα μου και πολλές δράσεις κινητικότητας και κατανάλωσης θερμίδων: βαδίζω, γυμνάζομαι, κολυμπώ, χορεύω, κάνω έρωτα. Μάλιστα, τώρα, καλλίτερα από άλλοτε. Αυτό είναι συνέπεια και του ελεύθερου χρόνου, λόγω συνταξιοδότησης, αλλά και της αναζωογόνησης, που μου προσφέρει το σώμα μου, ως ανταπόκριση στην κατάλληλη γι’ αυτό διατροφή, που του παρέχω εγώ, ακολουθώντας τις δικές του οδηγίες.
singing we create the world 
kind of dialogue