Τα βήματα νωχελικά βαριά αργά βουλιάζουν μες στην αμμουδιά
Ένα ένα τα πέλματα σηκώνονται κι από τα δάχτυλα στάζουν οι κόκκοι της άμμου
Αριστερά ευκάλυπτοι αλμυρίκια
Δεξιά αφράτα λευκά κύματα
Ο άνεμος
Οι τζίτζικες
Καλοκαιρινό μεσημέρι
Αφήνω το κορμί μου να πλαγιάσει επάνω στον κορμό ενός ευκάλυπτου
Μεγάλο δέντρο
Η αγκαλιά μου μικρή
Η αγκαλιά μου μεγαλώνει
Η αγκαλιά μου τον τυλίγει
Και τον ήλιο μαζί
Και όλη τη γη
Όλη η γη έχει εδώ καλοκαίρι
Όλη η γη έχει τώρα μεσημέρι
Τα φύλλα του αγγίζουν το πρόσωπό μου
Κόβω ένα και το τσακίζω
Σ’ ευχαριστώ, του απευθύνομαι
Εισπνέω το άρωμά του
Ανοίγει πλατιά η οδός ευπνοής
Ευγνωμονώ τις ανοιχτές οδούς
Κύμα το κύμα φέρνουν στα πόδια μου
Καινούργια ολόφρεσκα δώρα
Βήμα το βήμα με φέρνουν τα πόδια μου
Εκεί που ανήκω τώρα
kind of dialogue