το φιλί της μέλισσας

Ο φθινοπωρινός ήλιος γλυκαίνει με τη γη

Το φθινοπωρινό φως βαδίζει τρυφερά πάνω στο σώμα της

Η μέλισσα δίνει το εσπερινό φιλί στην εύανθη ερείκη

και μπαίνει στην κυψέλη της να εργαστεί

Ήλιο μεταβολίζει, όλη τη νύχτα, φως ευκαρπεί

Το πρωί προσφέρει στον άνθρωπο γλυκιά θρέψη

Ευφρόσυνος ο λόγος του δημιουργεί τον κόσμο της

Πληρότητα και πλησμονή, χαρά που έχει όλη η γη

Οι αγκαλιές μας ανοιχτές, ο έρως μέσα στις καρδιές

Ένα παιχνίδι είν’ η ζωή, μικρό παιδί μας οδηγεί

Αυλή γεμάτη με χαρές, τραγούδια και γλυκές φωνές

Τα περιβόλια εύανθα, τα δένδρα όλα εύκαρπα

Της μέλισσας είν’ το φιλί, που δίνει γεύση θεϊκή

Πλάσματα γενναιόδωρα τροφή παράγουν θρεπτική

Η γη μητέρα στοργική, ευρύχωρη, φιλόξενη

Πολύχρωμα λιβάδια εδώ, ανάμεσα τους ποταμός

Ελεύθερος ο άνθρωπος, ο κόσμος του αρμονικός

Πόλεις, λιμάνια και χωριά, πλουσιοπάροχα αγαθά

Απολάμβανει ο καθείς ό,τι καλό δημιουργεί

Με κάθε λέξη, που μιλά, εκπληρώνει τα όνειρα

Και εκδηλώνει θαυμαστά την ευαειζωία μας