δεύτερη εποχή μαθητείας

Στη Δεύτερη Εποχή Μαθητείας της Τέχνης ΕυΑειΖωίας “εύΧρηστος Δημιουργός Λόγος” η οποία είναι θεμελιωμένη στη νομοτέλεια “το τραγούδι μας σχηματίζει τον κόσμο” αρχίζουμε να κινούμαστε προς τον εσωτερικό μας κόσμο, με πολύ προσοχή και φροντίδα, με δέος και θαυμασμό, για την περιπέτεια της εαυτογνωσίας.

Εργαζόμαστε  προσεγγίζοντας και αναλύοντας τον λόγο μας, που αναγνωρίζουμε τώρα ότι είναι δημιουργός και εφαρμόζουμε σταδιακά την πρόθεσή μας να τον χρησιμοποιούμε εύχρηστα, με μια διαδικασία που ολοκληρώνεται σε οκτώ βήματα.

Παρατήρηση του Λόγου μας, Προέλευση και Τροποποίηση, Προθέσεις και Πρόθεση, Επιλογές – Επιθυμίες – Βούληση, Αγάπη Εαυτού, Συγγνώμη και Συγχώρεση, Λέξεις Δημιουργικής Εκπλήρωσης της Επιθυμίας, Ευροή των Δώρων.

Για να δώσω μια εικόνα σε κείνους που μπαίνουν τώρα στη δεύτερη εποχή και την ευκαιρία για επανάληψη σε κείνους που την ολοκλήρωσαν την περασμένη χρονιά, θα αναλύσω παρακάτω αυτά τα οκτώ βήματα: 

1.       Παρατηρούμε τα λόγια που κυκλοφορούν μες στον νου μας κι εκείνα που έχουμε εύκολα στο στόμα μας και τα εκστομίζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη και συχνά δίχως να τα εννοούμε στην ετυμολογία τους.

2.       Κατηγοριοποιούμε αυτά τα λόγια σε σχέση με την προέλευσή τους [οικογενειακό περιβάλλον, σχολικό και ευρύτερο εκπαιδευτικό περιβάλλον, περιβάλλον εργασίας, κοινωνικό περιβάλλον, περιβάλλον μέσων ενημέρωσης, διασκέδασης και ψυχαγωγίας] και αν βρούμε σημεία τους που δεν εκφράζουν τις δικές μας προθέσεις τα τροποποιούμε.

3.       Καθώς, από το προηγούμενο βήμα, εντοπίζουμε ποιες προθέσεις δεν μας εκφράζουν, εργαζόμαστε με τις προθέσεις μας, ώστε να φτάσουμε να ονομάσουμε σωστά και ξάστερα τις προθέσεις που μας εκφράζουν και να βαδίσουμε ως την αρχική πρόθεση [και τον τελικό σκοπό].

4.       Έχοντας ξεκάθαρες προθέσεις, απλώνουμε εμπρός μας τις επιλογές και τις εξετάζουμε σε σχέση με τις επιθυμίες, διακρίνουμε αν οι επιθυμίες προέρχονται από εμάς ή αν τις έχουμε ενδυθεί κατόπιν έξωθεν προτροπής και ανάμεσά τους ανιχνεύουμε τη βούλησή μας.

5.       Σε αυτό το σημείο, είναι ώρα, αφού είμαστε έτοιμοι, μετά από όλη αυτήν την εργασία, να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, αναγνωρίζοντας, εκτιμώντας και τιμώντας το ολοκληρωμένο – πλήρες – τέλειο ον που είμαστε.

6.       Έχοντας θρέψει τον εαυτό μας με την αγάπη μας, μπορούμε τώρα να συνδιαλαγούμε μαζί του ελεύθερα και όταν είμαστε έτοιμοι να του ζητήσουμε συγγνώμη και να του αποδώσουμε συγχώρεση.

7.       Τότε, αρχίζουμε να αλιεύουμε ανάμεσα στα λόγια μας, που, με όλη αυτήν την εργασία εαυτογνωσίας, έχουν φρεσκαριστεί και αναζωογονηθεί, τις λέξεις που ταιριάζουν για να εκπληρωθούν δημιουργικά οι επιθυμίες μας.

8.       Και, στο τελευταίο βήμα αυτής της δεύτερης εποχής μαθητείας, παρατηρούμε ήδη την εκπλήρωση επιθυμιών, στο βαθμό που εμείς επιτρέπουμε στην ευροή της ζωής να εμφανίσει την υλοποίησή των δώρων της στην πραγματικότητά μας – αυτό δεν είναι αυτονόητο ούτε εύκολο και το επεξεργαζόμαστε εύστοχα, εύτροπα και εύχρηστα στην τρίτη εποχή μαθητείας.