ο άνθρωπος είμαι, που αναγνώρισε ανάμεσα στο καλό και το κακό
επιλέγω να ζήσω την καλλίτερη εκδοχή του εαυτού μου
επικαλούμαι την ανάπτυξη, την πρόοδο, την εξέλιξη – ώστε
από εκείνο το σημείο, κάθε μέρα, να βαδίζω επάνω και εμπρός
ακούω προσεχτικά την αναπνοή μου:
εισπνέει ομορφιά και εκπνέει θαυμασμό
εξαπλώνω ήσυχα, αθόρυβα, σταθερά τη βούληση μου
με αλφαβητική σειρά:
αγάπη, αθανασία, ελευθερία, ειρήνη, ευημερία, χαρά
είμαι η γυναίκα και τα παιδιά όλου του κόσμου είναι παιδιά μου
θερμά παρακαλώ τη γη, τη μάνα
να γίνει ο παράδεισός τους
και να τα θρέψει με το θαύμα
kind of dialogue