Κυνηγώ τη νύχτα στην εθνική οδό – και τη διώχνω. Μια ρόδινη κορδέλα ανατολή σηκώνει το αυγερινό διαμάντι στο μέτωπό της. Αίθρια εξημερώνει η παγωμένη ημέρα την καρδιά του χειμώνα. Ο αέρας παίρνει την εκπνοή μου πέρα. Πέρα μακριά χιονισμένα απάτητα. Το πάλλευκο φτάνει κορυφή, πέφτοντας από ψηλά
εκπνοή
7 01 2013Comments : Leave a Comment »
Tags: αυγερινό, αίθριο, λευκό
Categories : "εκπνοή", πεζογραφία, ποίηση, φιλοσοφία, ο θαυμαστός κόσμος του λόγου
kind of dialogue