βλέπει μακριά

“north the white” phot@rt by Aeglie

 

Η ησυχία στέκει απεγνωσμένα λευκή και όμορφη – μόνο η φωτιά κάπου κάπου της δίνει ένα ρίγος, η φωτιά πίσω απ’ τη ράχη μου. Κοιτάζω έξω από αυτό το παράθυρο: δε βλέπει πολύ μακριά. Απ’ το θόλο κρέμεται κουρτίνες το χιόνι, μόλις που διακρίνεται η ράχη απέναντι. Η μέρα μοιάζει να φεύγει νωρίς: άναψε φως στην κουζίνα. Το τραπέζι στρώθηκε μετά από μακρύ ταξίδι. Όλοι φτάσαμε, καθένας από άλλη γωνιά των καιρών. Εξουθενωμένοι: εργαστήκαμε σκληρά για να είμαστε εδώ. Είναι η στιγμή που απελπισμένα χρειαζόμαστε τη φαντασία μας: πρέπει να δούμε πού θα πατήσει το επόμενο βήμα – κι ελπίζουμε ότι δεν την έχουμε αμετάκλητα εγκαταλείψει

πλανήτης

“eyes up to the skies” phot@art by Aeglie

Μεσημέρι ζεστό στην άσφαλτο
Δρόμος μακρύς
Ώρες ταξίδι
Ως να φανεί
Ψηλά μακριά ο προορισμός
Λευκό
Σύντομη ημέρα
Το φως χύνεται στη δύση
Κι έχει μια βιάση η κρύα νύχτα να ξεκινήσει
Το σκοτάδι μας την υφαίνει το φως μας την ξεφτίζει
Χλωμό στην ανατολή στρογγυλό το πρόσωπο της σελήνης
Ένα σύννεφο φορά σκουφί
Βλέπει απέναντι
Σώμα φωτεινό
Ω πλάνη τις