Βαδίζω αργά σε αυτό το πλακόστρωτο, λες η σκιά μου με σέρνει
Ο χειμωνιάτικος ήλιος του μεσημεριού ζεσταίνει τη ράχη μου
Οι γαζίες έχουν εξαπλωθεί με τα λιγνά κλαδιά τους ολάνθιστα
Κόβω έναν μαλακό, στρογγυλό, κίτρινο ανθό που ευωδιάζει
Εισπνέω βαθιά
Εκπνέω αργά
Γεννούν τα σπλάχνα μου χαρά, ελαφράδα, ελευθερία
γαζία
9 02 2016Comments : Leave a Comment »
Tags: χαρά, ευωδιά, ελευθερία
Categories : "blooming gift", "γαζία", πεζογραφία, ποίηση, φωτογραφία: Αίγλη, φιλοσοφία, επίκαιρα, ημερολόγιο, κοσμογονία, μικρή ιστορία, ο θαυμαστός κόσμος του λόγου, philosophy, phot@rt by Aeglie, photography
kind of dialogue