η εκδρομή

14 08 2021

Παιχνιδιάρα η θάλασσα σήμερα

Ο άνεμος της δίνει τον κυματισμό

Κι εγώ τον αφρό της κυνηγώ

Διάφανη, δροσερή, γλαυκοπράσινη

Ο ήλιος βουτάει τα χρυσά μαλλιά του στα νερά


Η ξανθή γάτα μας περιμένει στο σπίτι

Βρέχουμε τις αυλές και τα πόδια μας

Στο τραπέζι ψάρι, ψύχα ψωμί

Του μεσημεριού είναι η μέθη

Χαρά μας θρέφουν οι λέξεις


Εσπερινές ροδόγλαυκες ώρες

Βαδίζουν πλάι στην ακρογιαλιά

Συνομιλεί η καλωσύνη ειρηνικά

Σωπαίνει ήσυχα η κατανόηση

Η αύρα φέρνει μια φρέσκια ιδέα


Άξιος θησαυρός η φιλία

Επιβεβαιώνει η επιστροφή

Ωραία η ημέρα της εκδρομής

Χαμογελά μια υπόσχεση

“as above so below” phot@rt by Aeglie





το νερό διακρίνει

20 07 2013

salty green

“salty green” phot@rt by Aeglie

Το νερό θυμάται τα δάκρυα

Διακρίνει

Οι κλωστές της βροχής

πλέκουν τη γλυκιά τους θλίψη

Τη στέλνουν απ’ τους ουρανούς

να πλύνει τη σκόνη του κόσμου

Η θάλασσα αγκαλιάζει

την αλμύρα του κόπου τους

Με τον αφρό της καμπυλώνει

τις αιχμηρές άκρες των βράχων

Τα ρυάκια τραγουδούν

τη δροσιά της χαράς τους

Ευφορείται το κορμί της γης

Ανθίζει το θαύμα στους κήπους





θάλασσα

8 11 2012

θαλασσα

“sea before us” phot@rt by Aeglie

Το μεσημέρι κρατά το καλοκαίρι αγκαλιά
Βαδίζω πλάι της ώρα πολλή και, τότε
Βουτώ το κορμί ζεστό στα δροσερά νερά της
Απλώνει πάντα ολόγυρα το μπλε για μένα
Ανακουφίζει τη φωτιά που καίω μέσα μου
Ακυρώνει τη βαρύτητα στην οποία έχω αγκιστρωθεί
για να χαράσσω τα ίχνη του βηματισμού
στο έδαφος που ντύθηκε προς πλάνη ο πλανήτης
και κρύβει τη φωτιά που καίει μέσα του
Αντιστέκομαι με βία κάθε τόσο στην άνωση
και στην ελαφρύτητα της εγκατάλειψης
Βυθίζομαι ν’ απαγκιάσω απ’ τον κυματισμό
Ανοίγω τα μάτια θολά στο βυθό, το νου διαυγή
στην ειρήνη που εντός μου προστατεύω
Ανεβαίνω με τις χούφτες σφιχτές άμμο βρεγμένη
Αφήνω τον αφρό να την πάρει ξανά
μες απ’ τα δάχτυλά μου
Ο ίδιος άργιλος σχηματίζει τα χέρια μου





άνωση

2 07 2011

neraki walk, easter, 2016 (19)

“shadow on the rocks” phot@rt by Aeglie

ελαφρύ στο νερό το σώμα

ελαφρύ στο γαλανό το βλέμμα

φεύγει μακριά

προσπερνά τα σχήματα, τις καμπύλες κινήσεις

το σύννεφο ή τον αφρό, το τραγούδι του φτερού ή τον κυματισμό αφήνω πίσω, ν’ ακούσω:

από πού προέρχεσαι;