Μια αγκαλιά ομίχλη κατηφορίζει αργά, γλιστρά στην πλαγιά, μετεωρίζεται λίγα μέτρα πάνω από τη στέγη
Θα μας τυλίξει
Θα στάξει εντός μας βαθιά η ανύποπτα αμείλικτη δύναμη της υγρασίας
Θα ραγίσει ο θεμέλιος φόβος και θα σκιρτήσουν τα σπλάχνα και τα μέλη θα νικήσουν το λήθαργο που έχει εξαπλωθεί σε όλα τα σώματα
Ο καιρός είναι άνοιξη και η ώρα στον κόσμο ανάσταση
ανάσταση
20 04 2012Comments : Leave a Comment »
Tags: στέγη, δύναμη, θεμέλιο
Categories : "ανάσταση", πεζογραφία, ποίηση, φιλοσοφία, επίκαιρα, ο θαυμαστός κόσμος του λόγου
kind of dialogue