ανάσταση

“enlivening” phot@rt by Aeglie

Μια αγκαλιά ομίχλη κατηφορίζει αργά, γλιστρά στην πλαγιά, μετεωρίζεται λίγα μέτρα πάνω από τη στέγη
Θα μας τυλίξει
Θα στάξει εντός μας βαθιά η ανύποπτα αμείλικτη δύναμη της υγρασίας
Θα ραγίσει ο θεμέλιος φόβος και θα σκιρτήσουν τα σπλάχνα και τα μέλη θα νικήσουν το λήθαργο που έχει εξαπλωθεί σε όλα τα σώματα
Ο καιρός είναι άνοιξη και η ώρα στον κόσμο ανάσταση

η αρχαία λεύκα

Η σελήνη στην ανατολή πλήρης, πάνω από την πόλη που με ανάθρεψε, μ’ ένα χαμόγελο κρυμμένο στις σκιές και τις χαράδρες της όψης της
Ο δρόμος χαμηλώνει και η αρχαία λεύκα που φυλλάνθισε φέτος πάλι την κρύβει για λίγο απ’ τη ματιά μου – αφού, σε σχήμα κύκλου μετράει τη ζωή η επανάληψη
Ενώ, ο άνθρωπος δικαιούται και δύναται ν’ αναμετριέται με το βίο του στη γραμμή μιας εκτόξευσης
Θυμήθηκα τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω