Vespers, by Louise Glück

εσπερινό ποίημα

Στην παρατεταμένη σου απουσία, μου επιτρέπεις
τη χρήση της γης, προσδοκώντας
να αποδώσει κάτι η επένδυση. Πρέπει να αναφέρω
ότι απέτυχα σε ό,τι μου ανατέθηκε, κυρίως
στην καλλιέργεια τομάτας.
Νομίζω δεν έπρεπε να ενθαρρυνθώ να καλλιεργήσω
τομάτες. Ή, αν έπρεπε, εσύ όφειλες να κρατάς
μακριά τις δυνατές βροχές, τις κρύες νύχτες που έρχονται
τόσο συχνά εδώ, ενώ αλλού έχει
δώδεκα βδομάδες καλοκαίρι. Όλο αυτό
σου ανήκει: ωστόσο,
φύτεψα τους σπόρους, είδα τους πρώτους βλαστούς
σαν φτερούγες να σχίζουν το χώμα, κι η καρδιά μου
ράγισε από το μαρασμό, το μαύρο σημάδι τόσο γρήγορα
να εξαπλώνεται σε κάθε σειρά. Αμφιβάλλω
αν έχεις καρδιά, με την έννοια που εμείς αντιλαμβανόμαστε
αυτόν τον όρο. Εσύ που δεν ξεχωρίζεις
τους νεκρούς από τους ζωντανούς, που είσαι, άρα,
απρόσβλητος από προμηνύματα, δε γνωρίζεις
πόσο τρόμο υποφέρουμε, το μαραμένο φύλλο,
τα κόκκινα φύλλα του σφένδαμου που πέφτουν
ακόμα και τον Αύγουστο, στο πρώιμο σκοτάδι: είμαι υπεύθυνη
γι’ αυτά τα φυτά.

Vespers, by Louise Glück

child and moon

Clouds spread now apart
It’s revealed full, clear, silverwhite
It floats up into the ocean sky
You give your hand in mine
You can fearlessly look beyond and high
Around the corner, down on the earth
there is a child
all day long has eaten nothing

greek version

may apricots

Swallows fly close to the earth tonight
North May wind is getting up,
whistles and blows wild
Snow smells from distant mounts
We put again on something warm
We make sure our windows closed
Left apricots into the bowl upon the table
A hunger for fear nothing satisfies

greek version

an ancient song

I walk alone, early evening, along the rough path among the blue sea and the bare hill
The wind sings a song I alone can hear; I alone can witness
I have to remember
I strongly feel I have to remember this song the wind sings to me
I whistle along with the wind
It’s an ancient song I sing
Blue waters sing along with me
Rocky slopes sing along with me
Blue waves in shade
Red crags against sunset

weird

how it comes that the smell of fresh mown lawn is so pleasant to us and thus we deeply breathe so we can widely enjoy the scent of hurt grass, the fragrant of leaves amputee

greek version

define freedom

“singing, we create the world” dr@wing by Aeglie

freedom is a small though compound word

it tries to give a clue to individuals about being free to deem beyond any bounds and boundaries of the process of thinking

it keeps whispering to human beings about being free to consider beyond any bonds and bondages of the frame of thought

it hopes it will teach people to set free their free will and release their great might hidden and forgotten deep inside

freedom is a very precious present for the present day’s free world; and that’s why it’s kept safe behind borders of any kind

όρισε, ελευθερία

hidden

poverty is wrapped up in the riches; and vice versa

differentiation

“slight light” phot@rt by Aeglie

night is dark; it’s not darkness, though

greek version

dream spring

“flower escapes” phot@rt by Aeglie

Dream life’s spring by creating inside your mind any blossoming picture you can imagine; and then, when time comes, spring will bring to blooming every gift.

greek version

end of death

“water brings forth light” phot@rt by Aeglie

The end of fear comes to meet people climbing up the summits of times, darkness is broken through; memory shapes into flesh everything ever born. New bodies: made from the clay of heavens.

greek version