Από το παράθυρό μου ως απέναντι:
Η ροδιά έχει κρεμάσει τα κλαδιά της – βαριά, γεμάτα ρόδια ώριμα – έξω απ’ τον τοίχο του κήπου της, η γάτα σκαρφαλώνει αθόρυβα κι εκείνο το πουλί, που τρυπάει το φλοιό να ρουφήξει το χυμό του καρπού, φτερουγίζει μακριά τρομαγμένο
Ένα μικρό παιδί χορεύει απ’ το χέρι της μητέρας του, στο άλλο χέρι της έχει παραδώσει τη σχολική του τσάντα
Το φορτηγάκι μουγκρίζει την ανηφόρα, τρίζουν τα σιδερικά στην καρότσα του, ο παλιατζής μας καλεί να του παραδώσουμε όλα τα άχρηστα και τα περιττά
Κρύβομαι πίσω απ’ την κουρτίνα – δε θα σε προδώσω ούτε σήμερα
singing we create the world 
Καλορίζικη νέα γωνιά σου. Πολύ όμορφη!
Το μόνο που μένει να γεμίσει ποίηση όπως τα σπόρια του ροδιού.
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα
Σ’ ευχαριστώ πολύ, Margo. Τι γενναιόδωρη ευχή! Καλώς όρισες κι εδώ. Να περάσεις κι εσύ πολύ όμορφα.
Γιούλη μου καλορίζικη η καινούργια σου γωνιά.
Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ
Ξύπνησες τη σταλαγματιά της μέρας
Επάνω στην αρχή του τραγουδιού των δέντρων
Ω τι ωραία που είσαι
Με τα χαρούμενα μαλλιά σου ξέπλεκα
Και με τη βρύση που ήρθες ανοιχτή
Για να σ’ ακούω που ζεις και που διαβαίνεις!
Ω τι ωραία που είσαι
Τρέχοντας με το χνούδι της κορυδαλλένιας
Γύρω από τις μοσκιές που σε φυσούνε
Καθώς φυσάει ο στεναγμός το πούπουλο
Μ’ ένα μεγάλον ήλιο στα μαλλιά
Και με μια μέλισσα στη λάμψη του χορού σου
Οδυσσέας Ελύτης
Αφιερωμένο σε σένα και στον καινούργιο κήπο της ποίησης και του συλλογισμού.
Ανδρέα, σ’ ευχαριστώ πολύ. Τι τρυφερή αφιέρωση! Ξέρεις πόσο αγαπώ τον Οδυσσέα Ελύτη. Κανένας ποιητής δεν διέρρηξε τόσο βαθιά μέσα μου.
Καλορίζικο!
Σ’ ευχαριστώ, roadartist.
Καλορίζικο το νέο σου σπιτικό. Να είναι πάντα γεμάτο με λέξεις που ζεσταίνουν την ψυχή, όπως το προηγούμενο.
Maria Jose
Σ’ ευχαριστώ, Maria Jose. Ας μας οδηγούν οι λέξεις να βρίσκουμε πάντα το φως πίσω απ’ όλα αυτά απ’ τα οποία το κρύβουμε.